ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ตอนที่ 2: เจ้าเมืองจอมขี้เกียจ"
Parinya (คุย | มีส่วนร่วม) |
Parinya (คุย | มีส่วนร่วม) |
||
(ไม่แสดง 6 รุ่นระหว่างกลางโดยผู้ใช้คนเดียวกัน) | |||
แถว 50: | แถว 50: | ||
เราลองมาหาค่า dimension ของ V กัน จะตรวจสอบได้ไม่ยากว่าพหุนามในเซ็ต V จะอยู่ในรูปแบบต่อไปนี้ | เราลองมาหาค่า dimension ของ V กัน จะตรวจสอบได้ไม่ยากว่าพหุนามในเซ็ต V จะอยู่ในรูปแบบต่อไปนี้ | ||
− | ::<math> (\sum_{j=1}^{n} x^2_j)^2 + \sum_{j=1}^{n} a_j x_j (\sum_{i=1}^{n} x^2_i) + \sum_{j=1}^{n} | + | ::<math> (\sum_{j=1}^{n} x^2_j)^2 + \sum_{j=1}^{n} a_j x_j (\sum_{i=1}^{n} x^2_i) + \sum_{i,j=1}^{n} b_{ij} x_i x_j + \sum_{j=1}^{n} c_j x_j + d </math> |
− | สัมประสิทธ์ที่ไม่เป็นศูนย์ของพหุนามใน V มีได้มากที่สุดไม่เกิน <math> </math> | + | สัมประสิทธ์ที่ไม่เป็นศูนย์ของพหุนามใน V มีได้มากที่สุดไม่เกิน |
+ | :: <math> 1+ n+ n(n+1)/2 + n +1 = \frac{(n+1)(n+4)}{2} </math> | ||
+ | ตำแหน่ง | ||
+ | |||
+ | == Lower bound == | ||
+ | |||
+ | เราได้เห็นกันแล้วว่าเราวางจุดลงไปได้ไม่มากนัก คราวนี้ลองมาดูกันบ้างว่าเราสามารถวางจุดลงไปได้อย่างน้อยกี่จุด เราจะได้มาเห็นวิธีคิดแบบไม่ยากนักที่ทำให้วางจุดลงไปได้ <math> {n+1 \choose 2}</math> จุด | ||
+ | |||
+ | วิธีนี้สั้นอย่างมาก และผู้เขียนเองก็คงไม่สามารถค้นพบวิธีนี้ได้ด้วยตนเอง ก่อนอื่น ลองพยายามวางจุดลงไปใน <math> R^{n+1}</math> จะเห็นว่า เราวางจุดต่อไปนี้ลงไปได้ | ||
+ | |||
+ | :: <math>P= \{v \in \{0,1\}^{n+1}: \sum_{i=1}^{n+1} v_i = 2\} </math> | ||
+ | |||
+ | พูดเป็นภาษามนุึษย์ก็คือ P เป็นเซ็ตของจุดที่มี 1 อยู่สองตำแหน่ง ที่เหลือเป็น 0 | ||
+ | |||
+ | จะเห็นว่าระยะทางระหว่างคู่จุดใน P เป็น 2 หรือ <math> \sqrt{2} </math> เท่านั้น แต่ยังติดปัญหาอย่างหนึ่งคือ จุดเหล่านี้อยู่ใน <math> R^{n+1} </math> ไม่ใช่ <math> R^{n} </math> ปัญหานี้จะหายไปทันที ด้วยข้อสังเกตว่าจุดเหล่านี้อยู่บน hyperplane <math> \sum_{i=1}^{n+1} x_i = 2 </math> ดังนั้นมิติของเซ็ต P จึงไม่เกิน n ทำให้เซ็ต P สามารถมองว่าเป็นจุดบน <math> R^n </math> ได้ | ||
+ | |||
+ | == โจทย์คิดเล่น == | ||
+ | |||
+ | # ให้แสดงว่าปัญหาของเจ้าเมืองดนุพลกับนักคณิตศาสตร์สามารถวางจุดลงไปได้ 5 จุด และไม่สามารถวางได้มากกว่า 5 | ||
+ | # พิสูจน์ว่าปัญหาของระยะทางแบบเดียว ไม่สามารถวางจุดได้มากกว่า n+1 |
รุ่นแก้ไขปัจจุบันเมื่อ 09:49, 28 พฤศจิกายน 2549
เกริ่น
มีเจ้าเมืองแห่งหนึ่ง นามว่าดนุพล มีนิสัยค่อนข้างเกียจคร้านและแปลกประหลาดยิ่งนัก เจ้าเมืองไม่ชอบให้บ้านในเมืองอยู่ห่างกันเกินไป จึงสั่งว่าให้ทุกบ้านในเมืองสร้างบ้านให้ระยะทางระหว่างสองบ้านใดๆเป็น 1 หรือ 2 เท่านั้น หากใครทำผิดกฎจะต้องโดนลงโทษอย่างรุนแรง ที่ต้องให้เป็นแค่สองค่า เพื่อที่จะให้ง่ายต่อเจ้าเมืองในการทำแผนที่ และการจำระยะทางระหว่างคู่บ้าน
นักคณิตศาสตร์ผู้หนึ่งมีไหวพริบเป็นเลิศจึงออกมาท้วงว่า หากเจ้าเมืองทำเช่นนั้น จำนวนบ้านที่สร้างได้จะไม่เกิน 8-9 หลังเท่านั้น หรืออาจจะน้อยกว่านั้น เจ้าเมืองรู้สึกเคืองเป็นอย่้างมากที่โดนขัดใจ จึงให้นักคณิตศาสตร์อธิบายว่า้เพราะอะไร
ปัญหา
พิจารณาปัญหาทั่วไปในปริภูมิ n มิติ ต้องการวางจุดลงไป m จุด โดยที่มีเงื่อนไขดังนี้
or สำหรับทุกๆคู่จุด i,j
ให้หาค่า m ที่มากที่สุดที่เป็นไปได้
ก่อนอื่นลองมาดูกรณีง่ายกว่านี้กันก่อน ถ้าให้ระยะทางที่เป็นไปได้มีเพียงแบบเดียว สังเกตว่าเราจะได้
โดยที่กรณีที่ใส่จุดไปได้มากที่สุดคือ วางจุดลงไปบนจุดยอดของ regular simplex (ผู้อ่านลองคิดดู)
ทีนี้ลองกลับมาดูปัญหาของเรากันบ้าง หากระยะทางที่เป็นไปได้มีสองค่า วิธีที่ดีที่สุดจะไม่ชัดเจนเหมือนกับกรณีที่มีระยะทางค่าเดียวอีกต่อไป ความเป็นไปได้จะเพิ่มขึ้นอย่างมาก ก่อนจะอ่านเฉลย ผู้อ่านลองเดากันดูว่าคำตอบของ m ที่ดีที่สุดควรเป็นเท่าใด
วิธีทำ
ปัญหานี้สามารถแก้ได้ในหลายๆทาง วิธีที่จะนำเสนอในที่นี้เป็นวิธีที่แสดงให้เห็นถึงการเชื่อมต่อของสองสิ่งที่ไม่น่าจะเข้ามาเกี่ยวข้องกันได้ (สิ่งนี้เป็นสิ่งที่มักจะเกิดขึ้นบ่อยๆในสาขาคณิตศาสตร์ซึ่งเป็นสาขาที่ไม่มีที่สิ้นสุด) หากอ่านโจทย์ดูคร่าวๆแล้ว ปัญหานี้เป็นปัญหาของ Geometry แต่วิธีที่จะนำเสนอนั้นแทบไม่เกี่ยวกับ Geometry เลยแม้แต่น้อย เราจะพิสูจน์ข้อความต่อไปนี้
ทฤษฎีบท 1: ค่าของ m ที่มากทีุ่สุดจะไม่เกิน
บทพิสูจน์: พิจารณาจุดสองจุด เราอาจจะมองว่า นิยามพหุนามหลายตัวแปร F ดังนี้
สังเกตว่าพหุนามมีคุณสมบัติคือ
นิยามพหุนาม
ให้มองพหุนาม ในรูปแบบของเว็กเตอร์ (สำหรับคนที่ไม่คุ้นเคยกับแนวคิดแบบนี้ ตัวอย่างการมองพหุนามในแบบของเว็กเตอร์คือ การมอง ในรูปของ ) ก่อนอื่นเราจะให้ผู้่อ่านเชื่อไปก่อนว่า เป็นเว็กเตอร์ที่ไม่ขึ้นต่อกันเชิงเส้น แล้วเราจะกลับมาพิสูจน์ข้อความนี้ทีหลัง
สังเกตว่าหากเรามีจุดที่อยู่ในปริภูมิทั้งหมด m จุด เราสามารถสร้างเวกเตอร์ที่ไม่ขึ้นต่อกันเชิงเส้นได้ m เวกเตอร์ ดังนั้นเราจะได้ว่า
เมื่อ V เป็นเซ็ตของพหุนามที่เป็นไปได้ทั้งหมด
เราลองมาหาค่า dimension ของ V กัน จะตรวจสอบได้ไม่ยากว่าพหุนามในเซ็ต V จะอยู่ในรูปแบบต่อไปนี้
สัมประสิทธ์ที่ไม่เป็นศูนย์ของพหุนามใน V มีได้มากที่สุดไม่เกิน
ตำแหน่ง
Lower bound
เราได้เห็นกันแล้วว่าเราวางจุดลงไปได้ไม่มากนัก คราวนี้ลองมาดูกันบ้างว่าเราสามารถวางจุดลงไปได้อย่างน้อยกี่จุด เราจะได้มาเห็นวิธีคิดแบบไม่ยากนักที่ทำให้วางจุดลงไปได้ จุด
วิธีนี้สั้นอย่างมาก และผู้เขียนเองก็คงไม่สามารถค้นพบวิธีนี้ได้ด้วยตนเอง ก่อนอื่น ลองพยายามวางจุดลงไปใน จะเห็นว่า เราวางจุดต่อไปนี้ลงไปได้
พูดเป็นภาษามนุึษย์ก็คือ P เป็นเซ็ตของจุดที่มี 1 อยู่สองตำแหน่ง ที่เหลือเป็น 0
จะเห็นว่าระยะทางระหว่างคู่จุดใน P เป็น 2 หรือ เท่านั้น แต่ยังติดปัญหาอย่างหนึ่งคือ จุดเหล่านี้อยู่ใน ไม่ใช่ ปัญหานี้จะหายไปทันที ด้วยข้อสังเกตว่าจุดเหล่านี้อยู่บน hyperplane ดังนั้นมิติของเซ็ต P จึงไม่เกิน n ทำให้เซ็ต P สามารถมองว่าเป็นจุดบน ได้
โจทย์คิดเล่น
- ให้แสดงว่าปัญหาของเจ้าเมืองดนุพลกับนักคณิตศาสตร์สามารถวางจุดลงไปได้ 5 จุด และไม่สามารถวางได้มากกว่า 5
- พิสูจน์ว่าปัญหาของระยะทางแบบเดียว ไม่สามารถวางจุดได้มากกว่า n+1