การโปรแกรมภาษาซี สำหรับโปรแกรมเมอร์จาวาและซีชาร์ป

เอกสารนี้เกี่ยวข้องกับการโปรแกรมภาษาซี โดยออกแบบสำหรับผู้มีความรู้พื้นฐานการโปรแกรมในภาษาตระกูล java และ c# มาแล้ว

<geshi lang="c">

1. include <stdio.h>

main() {

 printf("Hello, world.\n");

} </geshi>

พอยน์เตอร์ (Pointers)

โปรแกรมภาษาซีมองหน่วยความจำเป็นตาราง แต่ละหน่วยย่อยของหน่วยความจำจะมีตำแหน่งระบุอยู่ ไล่เรียงกันไป หน่วยย่อยสุดของการอ้างถึงหน่วยความจำคือไบต์

พอยน์เตอร์เป็นตัวแปรที่ใช้เก็บตำแหน่งในหน่วยความจำ หรือเรียกว่าตัวแปรพอยน์เตอร์ ชี้ ไปยังตำแหน่งที่มันเก็บอยู่

อย่างไรก็ตามเนื่องจากการชี้ไปยังหน่วยความจำตำแหน่งใด ๆ โดยไม่ระบุประเภทข้อมูลที่เก็บอยู่ที่จุดนั้นไม่เพียงพอในการประมวลผล โดยทั่วไปแล้วการประกาศพอยน์เตอร์จำเป็นจะต้องระบุประเภทข้อมูลที่ตัวแปรนั้นชี้ไปด้วย

การประกาศตัวแปรแบบพอยน์เตอร์ทำได้โดยการใส่ * หน้าชื่อตัวแปร เช่นการเขียน int *a; คือการประกาศให้ตัวแปร a เป็นตัวแปรพอยน์เตอร์ไปยังตำแหน่งข้อมูลที่เก็บข้อมูลประเภท int

เมื่อเรามีตัวแปรพอยน์เตอร์แล้ว การอ้างถึง ข้อมูล ที่ตัวแปรนั้นชี้อยู่ ทำได้โดยใช้ตัวดำเนินการ * ใส่ด้านหน้า ในทางกลับกัน การหาตำแหน่งในหน่วยความจำจากตัวแปร (หรือข้อมูล) ทำได้โดยใช้ตัวดำเนินการ & พิจารณาโปรแกรมด้านล่าง

<geshi lang="c">

1. include <stdio.h>

main() {

 int a = 10;
 int b = 20;
 int *c;
 printf("%d, %d\n",a,b);
 c = &a;
 *c = 30;
 printf("%d, %d\n",a,b);
 c = &b;
 *c = 40;
 printf("%d, %d\n",a,b);  

} </geshi>

ให้ผลลัพธ์เป็น

10, 20
30, 20
30, 40

พอยน์เตอร์มีประโยชน์มากในการเขียนฟังก์ชันให้มีผลข้างเคียง (side effect) ตัวอย่างเช่นฟังก์ชัน swap ด้านล่าง

<geshi lang="c"> void swap(int *a, int *b) {

 int tmp = *a;
 *a = *b;
 *b = tmp;

} </geshi>

เนื่องจากตัวแปรแบบพอยน์เตอร์เป็นตัวแปรที่อยู่ในหน่วยความจำ ตัวแปรเราจึงมีตัวแปรพอยน์เตอร์ที่ชี้ไปยังข้อมูลแบบพอยน์เตอร์ได้ พิจารณาส่วนของโปรแกรมต่อไปนี้

<geshi lang="c">

 int a = 10, b = 20;
 int *c = &a;
 int **d = &c;
 *c = 30;   // ตัวแปร a เปลี่ยนค่าเป็น 30
 *d = &b;   // ตอนนี้ c ชี้ไปที่ b
 *c = 100;  // ตัวแปร b เปลี่ยนค่าเป็น 100
 **d = 200;  // **d = *(*d) = *c นั่นคือ หลังคำสั่งนี้ ตัวแปร b เปลี่ยนค่าเป็น 200

</geshi>