01204472/การทดลองเกี่ยวกับเวกเตอร์

จาก Theory Wiki
ไปยังการนำทาง ไปยังการค้นหา
การทดลองนี้เป็นส่วนหนึ่งของวิชา 01204472

เวกเตอร์และมุม

เรามีข้อมูลสำหรับทดลอง 2 ชุด ดังนี้

  • ชุดที่ 1 มีบทความ 2 กลุ่มคือ กลุ่มของบทความในหมวด Association Football 1236 บทความ และบทความในหมวด Diets อีก 307 บทความ ดาวน์โหลด

เมื่อกระจายแฟ้มข้อมูลออกมา ในนั้นจะมีแฟ้มข้อมูล นามสกุล dat อยู่ โดยแฟ้มมีหมายเลข 1xxxx.dat จะเป็นของกลุ่มแรก และ 2xxxx.dat จะเป็นของกลุ่มที่สอง แต่ละแฟ้มจะเก็บข้อมูลของ 1 เวกเตอร์ ในรูปแบบต่อไปนี้

  • บรรทัดแรกเก็บขนาดของเวกเตอร์
  • บรรทัดที่สองจะเป็นสมาชิกในเวกเตอร์ ไล่ไปทีละตัว สำหรับข้อมูลชุดนี้จะมีแค่ 0 กับ 1 เท่านั้น

ในการจัดการกับเวกเตอร์นั้น numpy มีโครงสร้างข้อมูลแบบ array ที่ทำให้เราสามารถประมวลผลได้ง่าย เราสามารถสร้างอาร์เรย์จากลิสต์ โดยสั่ง

u = array([1,2,3,4])

เราสามารถหา inner product ได้ง่าย และสามารถเรียกฟังก์ชัน norm เพื่อหา Euclidean norm ได้

หมายเหตุ เพื่อความสะดวกอย่าลืม import pylab ก่อน โดยสั่ง import pylab as *

การกระจายของมุม

ในส่วนแรกสำหรับข้อมูลแต่ละชุดเราจะวาดกราฟแสดงการกระจายของมุมที่เวกเตอร์แต่ละเวกเตอร์กระทำกับเวกเตอร์อันใดอันหนึ่ง เพื่อความรวดเร็วอาจจะใช้เวกเตอร์แค่ 300 เวกเตอร์แรกของแต่ละกลุ่มก็ได้

เราจะเลือกเวกเตอร์ในแฟ้ม 10001.dat มาเพื่อเป็นเวกเตอร์หลัก จากนั้นเราจะคำนวณมุมของ กับเวกเตอร์อื่น ๆ โดยให้วาดกราฟแสดงการกระจายของมุมระหว่างเวกเตอร์จากเอกสารในกลุ่มเดียวกัน (ในแฟ้ม 10002.dat - 10301.dat) เพื่อเปรียบเทียบกับเวกเตอร์ที่ได้จากเอกสารอีกกลุ่ม (ในแฟ้ม 20001.dat - 203001.dat)

หมายเหตุ การวาดกราฟแสดงการกระจายสามารถทำได้หลายแบบ โดยอาจจะเขียนเป็น histogram หรือนำข้อมูลมา sort แล้ว plot ตามปกติก็ได้

ให้ลองเปรียบเทียบความแตกต่างที่พบระหว่างเวกเตอร์กลุ่มที่ 1 และ 2 ในข้อมูลทั้งสองชุด

มุมเฉลี่ย

สำหรับข้อมูลแต่ละชุด เราจะคำนวณมุมเฉลี่ยระหว่าง

  • เวกเตอร์ในกลุ่ม 1 กับเวกเตอร์ในกลุ่ม 1 เอง
  • เวกเตอร์ในกลุ่ม 2 กับเวกเตอร์ในกลุ่ม 2 เอง
  • เวกเตอร์ในกลุ่ม 1 กับเวกเตอร์ในกลุ่ม 2

ให้ใช้วิธีการคำนวณมุมโดยคำนวณโดยตรง จากนั้นเปรียบเทียบ "ความแตกต่าง" ของมุมเฉลี่ยทั้ง 3 แบบ ที่ได้จากข้อมูลชุด 1 กับชุดที่ 2

มุมเฉลี่ย: sparse vector

เวกเตอร์ที่เราสนใจมีลักษณะพิเศษ กล่าวคือ ถืงแม้เวกเตอร์จะมีขนาดใหญ่ แต่สมาชิกในเวกเตอร์แทบทั้งหมดคือ 0 ดังนั้น การคำนวณโดยตรงกับเวกเตอร์ประเภทนี้โดยมากจึงกลายเป็นงานสูญเปล่า

ให้เปลี่ยนวิธีการเก็บเวกเตอร์สำหรับการหา inner product โดยแทนที่จะเก็บเป็น array อาจเปลี่ยนเป็นโครงสร้างข้อมูลอื่น (hint: dict หรืออาจจะใช้วิธีอื่น ๆ ก็ได้)

เมื่อเราเปลี่ยนวิธีการเก็บเวกเตอร์ใหม่แล้ว การคำนวณ inner product เพื่อหามุมอาจจะต้องเปลี่ยนไปด้วย ให้แก้โปรแกรม จากนั้นให้คำนวณมุมเฉลี่ยใหม่อีกครั้งและเปรียบเทียบเวลาที่ใช้กับเวลาที่ใช้เมื่อเราคำนวณโดยตรง

หมายเหตุ ในข้อนี้ถ้าใครอยากนึกสนุก สามารถลองเขียนเทียบเวลาการคำนวณเมื่อใช้ภาษาอื่น ๆ ที่เร็วกว่าได้ เช่น C++, Java, หรือ C#

Perceptron

ในข้อนี้เราจะต้องพล็อตกราฟแบบจุด ดูตัวอย่างการใช้งานได้จากตอนท้ายของหน้า 01204472/ตัวอย่าง_matplotlib